recipiente

recipiente
(Del lat. recipiens, -tis.)
1 Que recibe.
sustantivo masculino
2 Utensilio o lugar de formas, materiales y tamaños diversos, en cuyo interior se coloca una cosa para guardarla, conservarla o con otros fines:
utiliza recipientes con cierre hermético para conservar los alimentos; dame un recipiente para calentar el agua.
SINÓNIMO receptáculo
3 Vaso donde se reúne el líquido que destila un alambique.
4 MECÁNICA Campana de cristal que cierra el espacio en que se hace el vacío en la platina de la máquina neumática.

* * *

recipiente (del lat. «recipĭens, -entis», part. pres. de «recipĕre»)
1 adj. y n. Aplicable al que o lo que recibe.
2 m. *Vasija o cualquier utensilio cóncavo en que se puede contener algo.
3 Vasija donde se recoge el líquido destilado por un *alambique.
4 Campana de la *máquina neumática.
Catálogo
Sufijo, «-era» o «-ero»: ‘dulcera, lechera, azucarero, salero’. ➢ Belez, belezo, cacharro, *cerámica, cocharro, cristalería, envase, loza, *porcelana, *vajilla, vasa, *vasija. ➢ Aceitera, acetre, adecuja, aguamanil, aguamanos, aguatocho, ajofaina, albarrada, albornía, alcadafe, alcarraza, alcoholera, alcolla, alcuza, alcuzcucero, alhiara [o aliara], aljáfana, aljébana, aljébena, aljofaina, almarraja, almarraza, almofía, altamía, ampolla, anaglifo, ánfora, apaste, aportadera, arcaduz, arrebolera, arropera, *artesa, avenencia, azacán, bacía, bacín, bacina, bacineta, bacinica, bacinilla, balanzón, balde, balón, balsamera, balsamerita, *bandeja, baño, barral, barreña, barreño, barrica, barril, batea, bebedero, bellota, bernegal, besuguera, bidé [o bidet], bidón, bobillo, bocal, bock, bol, *bolsa, bombón, bombona, bota, bote, boteja, botella, botellón, botija, botijo, boto, bototo, búcaro, burlador, cacerola, caceta, cacharro, cachirulo, cacho, cachucho, cacillo, cacimba, cafetera, *caja, cajeta, cajón, calabacino, calabaza, cálato, calcinatorio, caldera, caldereta, caldero, calera, cáliz, callana, camella, camellón, canal, canario, canco, candiota, caneca [o caneco], cangilón, canoa, canope, cántara, cantarilla, *cántaro, cantimplora, caña, capazo, cápsula, caramañola, caramayola, cartucho, casco, castaña, catabre [o catabro], catalicores, catavino, catino, cayana, cazarrica, cazo, cazuela, cenicero, *cesta [o cesto], chambado, chato, chochocol, chocolatera, chocolatero, ciato, ciborio, cofaina, colodra, colodro, comal, comedero, confitera, convoy, copa, copón, corchera, cortadillo, cotrofe, crátera, cuba, cubeta, cubeto, cubilete, cubillo, cubo, cuchara, cucurucho, cuenca, *cuenco, *cuerna, cuero, cueza [o cuezo], damajuana, dornajo, dornillo, dulcera, enjuague, envase, escaza, escriño, escudilla, escullador, esenciero, esportón, *espuerta, fiambrera, florero, frasca, frasco, frutero, fuente, gábata, gacha, *gachumbo, galleta, galletero, gamella, gamellón, gamillón, garapacho, *garrafa, garrafón, grasera, guacal, guámparo, gubileta, gubilete, güira, herrada, hidria, horma, jarra, jarro, jarrón, jícara, jofaina, junciera, lata, lavafrutas, lavaojos, lebrillo, lechera, lecherón, liara, libatorio, licorera, limeta, macerina, maceta, majador, mancerina, mantequera [o mantequero], mate, matraz, metreta, mochuelo, modorrillo, mojador, mortera, mortero, mostacera [-o], múcura, múrrino, nambira, niscome, noque, *odre, ojera, oliera, *olla, ordeñadero, orinal, orón, orza, pack, paila, *palangana, papelina, parra, parral, parrilla, pátera, pava, pebetero, pecera, pellejo, penada, penadilla, penado, perfumador, perol, perulero, pichel, pichella, picoleta, pierna, pilche, pimpina, pipa, pipeta, pipote, pisco, pistero, pito, platel, *plato, platón, pocillo, póculo, polvera, poma, pomo, ponchera, porrón, portadera, pote, poto, pozal, pozuelo, probeta, *puchero, pucia, rallo, *receptáculo, redoma, regadera, rejiñol, retorta, roldana, ruchique, ruciadera, *saco, sahumador, salero, salsera, salsereta, salserilla, salvadera, sangradera, *sarria, sarrieta, sartén, sera, serón, sifón, sopera, tabo, taceta, tacha, tacho, talega, talego, talla, tambobón, tambor, tanque, tapara, tarraza, tarrina, tarriza, tarro, tarta, tartera, tatarrete, taza, tazón, tecomate, tembladera, termo, terraza, terrina, terriza, terrizo, tetera, tibor, tichela, tiesto, timba, tina, tinaco, tinaja, tinajón, *tonel, tortera, tortero, totuma, traste, triaquera, trujaleta, tubo, tutuma, urna, *vaso, velicomen, venencia, verdó, vial, vidercome, vinagrera, violetero, yerbera, zafa, zafra, zalona, zapita [o zapito], zaque. ➢ Asa, asiento, barriga, borcellar, borde, catavino, cobertera, cuello, culo, fondo, gollete, panza, pico, pitón, pitorro, suelo, tapa. ➢ Alcallería, alfarería, cacharrería. ➢ Cacho, casco. ➢ Hondo, llano, pando, panzudo. ➢ Desasado, desportillado, rajado. ➢ Abocar, embrocar. ➢ Desconchar[se], desfondar[se], desgolletar, desportillar[se], empajolar, rajar[se], volcar[se]. ➢ Caber, coger, hacer. ➢ *Lagar, pila, pilón, tinillo, trujal. ➢ Capacidad. *Cocina. *Depósito. *Estuche. *Funda. *Mesa —servicio de—. *Química. *Receptáculo. *Vaina. *Vasija.

* * *

recipiente. (Del lat. recipĭens, -entis, part. act. de recipĕre, recibir). adj. Que recibe. || 2. m. Utensilio destinado a guardar o conservar algo. || 3. Cavidad en que puede contenerse algo. || 4. Vaso donde se reúne el líquido que destila un alambique. || 5. Campana de vidrio o cristal que, colocada sobre la platina de la máquina neumática, cierra el espacio en que se hace el vacío.

* * *

adjetivo Que recibe.
masculino Receptáculo (cavidad).
QUÍMICA Vaso donde se reúne el líquido que destila un alambique.
TECNOLOGÍA Campana de vidrio o cristal que, colocada sobre la platina de la máquina neumática, cierra el espacio en que se hace el vacío.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Нужна курсовая?
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • recipiente — sustantivo masculino 1. Utensilio formado por una cavidad para contener sustancias líquidas, sólidas o gaseosas: recipiente de vidrio, recipiente de metal, recipiente de plástico, recipiente de cocina, recipiente hermético, recipiente a presión …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • recipiente — /retʃi pjɛnte/ s.m. [dal lat. recipiens entis, part. pres. di recipĕre ricevere, accogliere e quindi contenere ]. 1. (non com.) [persona che riceve] ▶◀ e ◀▶ [➨ recettore s.m.]. 2. [oggetto atto a contenere liquidi e sim.: r. per acqua, per la… …   Enciclopedia Italiana

  • recipiente — s. m. 1. Vaso em que se recebe qualquer líquido ou gás. 2. Campânula de máquina pneumática. • adj. 2 g. 3. Que recebe …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • recipientė — statusas Aprobuotas sritis asmens sveikata apibrėžtis Moteris, kuriai apvaisinti naudojamos lytinių ląstelių donoro lytinės ląstelės. šaltinis Lietuvos Respublikos pagalbinio apvaisinimo įstatymo projektas …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • recipiente — (Del lat. recipĭens, entis, part. act. de recipĕre, recibir). 1. adj. Que recibe. 2. m. Utensilio destinado a guardar o conservar algo. 3. Cavidad en que puede contenerse algo. 4. Vaso donde se reúne el líquido que destila un alambique. 5.… …   Diccionario de la lengua española

  • recipiente — re·ci·pièn·te agg., s.m. 1. agg. OB capace, capiente 2. s.m. AD contenitore di varia forma e materiale spec. per liquidi o materiali incoerenti: un recipiente per l acqua, un recipiente di latta, recipiente pieno di farina 3. s.m. TS idraul.… …   Dizionario italiano

  • recipiente — (m) (Intermedio) utensilio que se usa para guardar algo en su interior Ejemplos: El frasco es un recipiente de vidrio que puede contener perfumes. No se puede meter ese recipiente en el horno. Sinónimos: vaso, balón, depósito, cavidad, frasco,… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • recipiente — s m Utensilio que sirve para contener algo, particularmente líquidos, como una taza, un bote, las botellas, etc: Ponga el caldo en un recipiente , Estos recipientes deben desinfectarse antes de volverlos a usar , un recipiente para el aceite …   Español en México

  • recipiente — {{#}}{{LM R33094}}{{〓}} {{SynR33905}} {{[}}recipiente{{]}} ‹re·ci·pien·te› {{《}}▍ s.m.{{》}} Objeto, utensilio o cavidad destinados a contener o a conservar algo: • recipientes de cocina.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín recipiens (el que …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • recipientė — recipieñtas, recipieñtė dkt. Žmogaũs audinių̃ ir òrganų dònorų bei recipieñtų regi̇̀stras …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”